Περί μεταναστευτικής πολιτικής: Δυο ανησυχητικά ή δυο αναμενόμενα περιστατικά με διαφορά 24 ωρών;

Για άλλη μία φορά είμαστε θεατές, στα κέντρα των δύο μεγαλύτερων πόλεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, στη Λεμεσό και στη Λευκωσία, περιπτώσεις μεταναστών που προβαίνουν σε εγκληματικές ενέργειες δημιουργώντας μία εύλογη ανησυχία στους Κύπριους πολίτες.

Η ανησυχία πάντα δημιουργεί νευρικότητα, όπου συνήθως εξελίσσεται σε εχθρικότητα απέναντι σε οτιδήποτε ξένο. Μία ιδιαίτερα επικίνδυνη τακτική ιδίως στον σύγχρονο κόσμο που ζούμε με ανυπολόγιστες συνέπειες όπως έχουμε παρατηρήσει από το παρελθόν.

Τα συμπεράσματα μίας πρώτης ανάλυσης φαίνονται να είναι ότι:

1. Δεν υπάρχει αρκετή αστυνόμευση στην περιοχή με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολη η ανάπτυξη της εγκληματικότητας

2. Η Κύπρος έχει ξεπεράσει κατά πολλή τη δυνατότητα συμπερίληψης ατόμων από άλλες κουλτούρες σε σχέση με τον πληθυσμό της με αποτέλεσμα τη δημιουργία Γκέτο.

Όποτε η λύση φαίνεται να είναι προφανής

1. Αύξηση της αστυνόμευσης στις γκετοποιημένες περιοχές

2. Αυστηροποίηση των ελέγχων ώστε η βοήθεια να δίνεται σε μετανάστες που χρειάζονται πραγματικά βοήθεια.

3. ‘Όσοι πρόσφυγες προβαίνουν σε εγκληματικές ενέργειες να απελαύνονται.

Ας πούμε όμως για χάρη της συζήτησης ότι τα κέντρα των δυο μεγαλύτερων πόλεων γίνονται μια αστυνομοκρατούμενη περιοχή και μειωνόταν ο πληθυσμός από άλλους πολιτισμούς, θα έλυνε το πρόβλημα της δημιουργίας των γκέτο;

1. Όταν μετακόμισα στη Λεμεσό από τη Λευκωσία το πρώτο που ήθελα ήταν να μείνω στην παραλιακή περιοχή. Το διαμέρισμα μου ήταν στην καθολική απέναντι ακριβώς από το Μόλο μία κατάσταση που μου έκανε εντύπωση ήταν η παρουσία της αστυνομίας στην περιοχή η οποία ήταν εμφανώς αυξημένη, με μόνιμη παρουσία στον πεζόδρομο του μόλου, ποδηλάτες αστυνομικοί στον ποδηλατοδρόμο αλλά και συνεχή μετακίνηση αστυνομικών οχημάτων στις γύρω περιοχές.

2. Ο Υπουργός Εσωτερικών Νίκος Νούρης ανακοίνωσε στις 18/6/20 τη νέα μεταναστευτική πολιτική ώστε να διασφαλιστεί ότι η βοήθεια να δίνεται στα πρόσωπα που πραγματικά το έχουν ανάγκη και όχι σε όσους εκμεταλλεύονται το σύστημα. https://www.facebook.com/watch/?v=698545247635386&extid=VxAqfmoDitlcMOlv

3. Σύμφωνα με τον περί προσφυγικό νόμο του 2000 μέρος IV άρθρο 29 γίνεται απέλαση:

Απέλαση προσώπων υπό διεθνή προστασία

• 29. (1) Ο Διευθυντής δικαιούται να αποφασίζει την απέλαση δικαιούχου διεθνούς προστασίας-

• (α) όταν υφίσταται εύλογος λόγος για να θεωρεί ότι το εν λόγω πρόσωπο αποτελεί κίνδυνο για την ασφάλεια της Δημοκρατίας, ή

• (β) όταν το εν λόγω πρόσωπο έχει καταδικαστεί τελεσίδικα για τη διάπραξη ιδιαίτερα σοβαρού αδικήματος και, ως εκ τούτου, συνιστά κίνδυνο για την κυπριακή κοινωνία. http://www.cylaw.org/nomoi/enop/non-ind/2000_1_6/full.html

Σε συνέπεια όλες οι παραπάνω λύσεις είναι ανεδαφικές εφόσον εν μέρη ήδη πραγματοποιούνται.

Ποιες λύσεις όμως μας μένει να ακολουθήσουμε εφόσον η πολιτεία έχει τοποθετήσει τις απαραίτητες δικλείδες ασφαλείας για αποφυγή αυτών των περιστατικών όπου βλέπουμε να εμφανίζονται όλο και συχνότερα στα γκέτο των δύο μεγαλύτερων πόλεων;

Ίσως η λέξη κλειδί είναι στην ορολογία του ΓΚΕΤΟ:

Ένας πυκνοκατοικημένος τομέας της πόλης όπου κυρίως κατοικείται από κυρίως μειονότητες ως αποτέλεσμα κοινωνικών και οικονομικών δυσκολιών.

Η λύση λοιπόν είναι πλέον ξεκάθαρη. Είναι λογικό να αναπολούμε καταστάσεις άλλων εποχών, στο σύγχρονο κόσμο όμως που ζούμε έχουμε δύο επιλογές:

• Να απομονώσουμε μία ομάδα πληθυσμού με αποτέλεσμα την αύξηση της εγκληματικότητας και της εχθρικότητας μας προς αυτήν την ομάδα

• Η συμπερίληψη αυτών των ομάδων με στοχευμένα προγράμματα

Επομένως τα συμπεράσματα μίας δεύτερης ανάλυσης φαίνονται να είναι:

1. Δημιουργία στοχευμένων προγραμμάτων εκμάθησής δεξιοτήτων μέσω της ΑΝΑΔ και ανεύρεσης εργασίας ώστε να μειωθεί η πολιτική επιδομάτων.

2. Προώθηση εκμάθησής της ελληνικής γλώσσας αλλά και της κυπριακής κουλτούρας με επιχορηγημένα προγράμματα ώστε να επιταχυνθεί η συμπερίληψη τους.

3. Δημιουργία στοχευμένων προγραμμάτων ψυχολογικής στήριξης μέσω του ΓΕΣΥ σε δημοτικό επίπεδο ώστε να αντιμετωπίσουν τις τραγικές καταστάσεις που αντιμετώπισαν στις χώρες τους.

Δεν μπορείς να ελέγξεις την συμπεριφορά των άλλων αλλά σίγουρα μπορείς να ελέγξεις πως αντιδράς σε αυτήν.