Η πρόσφατη ανακοίνωση της κυβέρνησης για νέα επιδόματα μπορεί αρχικά να φαίνεται θετική. Ωστόσο, ενώ τα επιδόματα προσφέρουν μια προσωρινή ανακούφιση, δεν αποτελούν ουσιαστική λύση για τα διαρθρωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες.
Στην πραγματικότητα, ενισχύουν την εξάρτηση από το κράτος και δεν προσφέρουν τη δυνατότητα για μακροχρόνια βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης.
Τα επιδόματα, όσο και αν βοηθούν βραχυπρόθεσμα, δεν παρέχουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους να αυτονομηθούν και να ενταχθούν δυναμικά στην κοινωνία. Είναι μια λύση ανάγκης, που δεν αντιμετωπίζει τις βαθύτερες αιτίες των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ευάλωτες ομάδες.
Πάρτε για παράδειγμα τα άτομα με αναπηρίες. Είναι λυπηρό να παρατηρούμε ότι πολλοί από αυτούς βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε επιδόματα για να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Αυτό που χρειάζεται είναι η ένταξη όλων των θεραπειών που απαιτούνται για την υγεία και την αποκατάστασή τους στο Γενικό Σύστημα Υγείας (ΓΕΣΥ), ώστε να καλύπτονται πλήρως, χωρίς πρόσθετο οικονομικό βάρος. Έτσι, τα άτομα με αναπηρίες δεν θα χρειάζονται επιδόματα για να έχουν πρόσβαση στις θεραπείες και την υγειονομική φροντίδα που τους αναλογεί.
Αντίστοιχα, για τις πολύτεκνες οικογένειες, τα επιδόματα για τα παιδιά μπορεί να βοηθούν, αλλά δεν επιλύουν τα συστημικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Αντί για μια απλή οικονομική στήριξη, θα ήταν πιο αποτελεσματική η δημιουργία μιας ειδικής κάρτας που θα τους εξαιρούσε από τον ΦΠΑ κλιμακωτά εως και 0% βασικά αγαθά και προϊόντα. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσαν να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες χωρίς την οικονομική επιβάρυνση που τους οδηγεί σε συνεχή εξάρτηση από κρατικές παροχές.
Άλλες Ευρωπαϊκές χώρες έχουν προχωρήσει σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που στηρίζουν πραγματικά τις πολύτεκνες οικογένειες και τα άτομα με αναπηρίες, προσφέροντας υπηρεσίες που τους επιτρέπουν να ζουν με αξιοπρέπεια και αυτονομία. Αντί να περιορίζονται σε επιδόματα, λαμβάνουν πρακτική βοήθεια και στήριξη που ανταποκρίνεται στις πραγματικές τους ανάγκες.
Είναι σαφές πως η πολιτική που στηρίζεται μόνο σε επιδόματα δεν επαρκεί για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Η δημιουργία ισχυρών υπηρεσιών, που ενισχύουν την αυτονομία και την ποιότητα ζωής των ευάλωτων ομάδων, είναι ο δρόμος προς μια πιο βιώσιμη και δίκαιη κοινωνία. Χρειαζόμαστε δομές που να προσφέρουν διαρκείς λύσεις και όχι προσωρινές ανακουφίσεις. Αυτή είναι η ουσιαστική αλλαγή που πρέπει να επιδιώξουμε αλλά αυτό μεταφράζεται δεξιοτητες αξιολογήσεων, έρευνας και να έχεις βαθειά γνώση των ζητημάτων που εκ του αποτελέσματος φαίνεται να είναι απουσες από το Υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας.
コメント