Μία συχνή φράση που έχουν ακούσει πολλοί γονείς και ακόμα περισσότεροι καθηγητές ιστορίας, όπου συνοδεύεται συνήθως από είτε μία ανησυχία προς τον υλισμό της κοινωνίας μας, είτε μία ενδόμυχη δικαιολόγηση ότι έτσι και αλλιώς όλα αυτά τα γεγονότα, δεν θα του είναι χρήσιμα στην καθημερινότητα του.
Το ιδιόρρυθμο γεγονός, είναι ότι η απάντηση βρίσκεται στην Ιστορία της ίδιας της... Ιστορίας!!
Στην απαρχή της Ιστορίας γινόταν απλή καταγραφή των γεγονότων και αρχόντων, διαγράφοντας συνήθως τα αρνητικά από αυτήν, με μοναδικό στόχο την τελική θεοποίηση των προγόνων αλλά και των ηγεμόνων. Αυτό συνήθως μετατρέπεται σε μία στυγνή αποστήθιση της ιστορίας, δημιουργώντας μία σειρά από άχρηστα γεγονότα, όπου συνήθως δεν έχουν καμία χρησιμότητα στην καθημερινή μας ζωή.
Το 18 αιώνα δημιουργείται η ιδέα του εθνικισμού αλλάζοντας τη χρήση της ιστορίας από την ανθρωπότητα.
Η Ιστορία πλέον μετατρέπεται σε μία καίρια επιστήμη όπου είχε ως στόχο να κατηγοριοποιήσει λαούς ανάλογα τη γλώσσα, αλλά και κοινά βιώματα που ανέσυρε προωθώντας κοινούς αγώνες και κοινούς εχθρούς, σε αντίθεση με τον διεθνισμό.
Τελικός στόχος: Η αυτοδιάθεση των λαών. Παρενέργειες: Δικαιολόγηση γενοκτονιών, πολέμων, ναζισμός. Δικαιολογημένα λοιπόν, άμα κάποιος διδάχτηκε αυτήν την ιστορία και πιστεύει ότι όλοι οι λαοί είναι ίσοι τότε δε θα τον νοιάζει τι έγινε πριν 200 χρόνια!!
Όμως υπάρχει και μία άλλη ιστορία. Η επιστήμη όπου σου επιτάσσει να μην εμπιστευτείς το κείμενο, γιατί είναι υποκειμενικό αλλά να χρησιμοποιήσεις την κριτική σου σκέψη. Η Επιστήμη που δεν την ενδιαφέρουν ονόματα, τοποθεσίες και ακριβείς χρονολογίες, αλλά οι ιδέες και οι σκέψεις που δημιούργησαν.
Γιατί τα γεγονότα, οι σύμμαχοι, τα ονόματα ανθρώπων αλλά και λαών αλλάζουν, οι ιδέες όμως της ανθρώπινης νόησης είναι αιώνιες και χωρίς αυτές τις ιδέες, η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη στην υπαρξιακή κατάσταση και όχι στην δημιουργία.
Και τι με νοιάζει λοιπόν εμένα τι έγινε πριν 200 χρόνια;
Μα με τον ίδιο τρόπο που μας νοιάζει σε ΠΟΙΟ μέρος είμαστε μετρώντας τις 3 διαστάσεις, θα έπρεπε να μας νοιάζει και το ΠΟΤΕ μετρώντας την 4η διάσταση και τότε και μόνο τότε, θα αντιληφθούμε ότι δεν είμαστε μία μονάδα αλλά ένας άνθρωπος σε σχέση με το χρόνο γιατί ακριβώς αυτό διδάσκει η Ιστορία!
